Kapitalizm, jak każde zjawisko społeczne, ma swój początek i koniec. Oczywiście, najpierw kapitalizm pokonał feudalizm; widzieliśmy też jego tryumfalne zwycięstwo nad realnym socjalizmem w Europie. Zależności pomiędzy kapitalizmem a socjalizmem w Azji wymagają dłuższej dyskusji i będą omówione w innym artykule. Wydaje się, że doszło tam do zapowiadanej dekady temu konwergencji systemu socjalistycznego i kapitalistycznego. Czy widzimy jakieś symptomy, które pozwalają na przypuszczenie o zbliżającym się końcu systemu kapitalistycznego w Europie i Ameryce?

Chcę silnej Polski: silnej dostatkiem wypracowanym przez swoich obywateli, silnej poparciem obywateli dla państwowych decyzji, silnej szacunkiem i przyjaźnią swoich sąsiadów.

Od roku rozwija się światowy kryzys finansowy powoli oddziałując na przemysł produkcyjny. Sytuacja zaczyna być porównywana do kryzysu finansowego z końca lat dwudziestych początkującego kryzys ekonomiczny z lat trzydziestych XX wieku. Pora próbować wyjaśnić przyczyny kryzysu i wdrożyć środki naprawcze.

Ostatni okres powinien przekonać najtwardszych zwolenników kapitalizmu, że realny kapitalizm rożni się od podręcznikowego tak znacznie, że traci wszystkie opisywane zalety. Natomiast wady ustrojowe a wiec korupcja polityczna i wykorzystywanie aparatu państwa do zagrabiania pieniędzy podatników pozostały. Realny kapitalizm, nie posiadając narzędzi teoretycznych i motywacji do swojego wzrostu strącił ostatnie usprawiedliwienia swojego trwania.

Okrągła rocznica wprowadzenia tzw. „Planu Balcerowicza” posłużyła redaktorom Gazety Wyborczej za pretekst do podsumowania okresu przemian ustrojowych w Polsce. Dotyczące tej problematyki artykuły nie spełniają elementarnych warunków rzeczowej dziennikarskiej analizy. Stopień nierzetelności oraz rażące błędy sugerują manipulację, przywodząc na myśl te, jakie dopuszczały się media w okresie PRL, które redaktorzy GW krytykują. Powstaje zatem poważna wątpliwość odnośnie intencji autorów.